ادما کلا دو دسته اند
دسته اول اوناین که با چیز های کوچیک
راضی میشن به قول خودمون خر میشن که از اینجور ادما
دورو برمون زیادن که به خاطر یه چیز کوچیک به خودشون افتخار میکنن
البتته باید همینطور باشه ها ولی خوب اینا بیش از حداا
این دسته ادما فقط منتظر و به امید حرف های دیگرون که راجبشون می زنن
کاریو انجام میدن. مثلا درس می خونن مثلا باشگاه میرن مثلا....
این دسته عمدا متکی به ادم های دیگن و همیشه میخوان گل هر مجلسی باشن
و جلب توجه کنن به خاطر همین جلب توجه هر روز کم ارزش تر میشن
در کل ادم های کم ارزش تری ان
ولی دسته دوم اینا افرادیاا علاوه بر این مسقلاا دارای افکار
و اندیشه جدایی هستند و تقریباا به مسائل جوری دیگه نگاه می کنن
نظرخودشونو دارن تحت تاثیر حرف های دیگه قرار نمی گیرن
راحت حر ف می زنن
مهم نیست براشون دیگرون راجبشون چی فکر میکنن!
با هر چیزی عصبانی نمی شن ولی با کوچکترین چیز خوشحال میشن
و خوش برخوردن و خوش بین .
در کل چیز های کوچک متوقفشون نمی کنن منظورم اینه که انگیزشون
کم نمیشه و هنوز مثل قبل تشنه اند البتته بازهم ادم هایی هستند که
بعد از یه موفقیت کوچک سریع تموم میشن
ولی خب رمز موفقیت همین حریص بودن برای پیشرفته
نظر یادتون نره
